YİNE YENİ BİR DÖNEM

Evet, yarın yeni evime taşınıyorum güncecim, yeni ev ardaşım kankam merve. umarım çok güzel bir yıl bizi bekliyor olacak. Bununla birlikte, yine uzun bir tatilin ardından, üniversitede yeni akademik yıla başlıyorum. kayıt döneminde üniversiteye gittiğim zaman anladım ki; hocalarımı, arkadaşlarımı, santralin o güze havasını çok özlemişim. Şaka gibi güncem yaaaa, mezun oluyorum 2010 yılında mezuunnn:)ya açıkçası sana bir şey itiraf edeyim mi güncecim, ya ben mezun olunca ne yapacağım çok merak ediyorum:)))) 4 yada 5 tane şık var . Tabii bunu ancak Allah bilir ama tahminlerime göre:
a) Yurtdışı yada yurtiçi bir üniversitede akademik hayatıma, yüksek lisansa devam edeceğim.
b) Köklü bir şirkette PR danışmanı olarak göreve başlayacağım.
C) Psikoloji okumaya yada çalışmalara devam edeceğim
d) işsiz halkasına eklenip evde oturacağım.( Allah'ım sen koruu:))) düşünmemiş kabul edilelim
e) Diğerleriii

işte böyylee.Rabbim Hakkımda hayırlı olani nasip etsin diyorum.

Şu an Gebzedeyim, Yarın şirket şöförü beni ve eşyalarımı istanbula eve bırakacak, ya amaaa yarında yağmur devam edecek diyorlar. İnşallah sele falan yakalanmadan giderim. yenii bir macera yaşamak istemiyorum. bu arada bahçeşehir silivri halkalı felaketmiş.Özellikle Kilyos'ta insanları kepçeler taşıyormuş.. Gerçi ben levent'te olacağım ama olsun. Orada yaşayan insanlar için hayat şartları Çok zordur. Allah yardımcıları olsun.
Dün sabah sahuru yapıp yeni uyumuştum ki annemin teli çaldı. Dayım aramış, 4.9 şiddetinde Konya yine sallanmış. bu sefer Kuzen korkudan camdan atlamış. şok oldum. ne kadar çok korkmuş olacak ki, camdan atlamış ve cam da kaslarını kesmiş, Bugün ameliyat olmuş. Tabii Bizim konyalılar yaşamları boyunca deprem görmediği için, deprem değil panik zarar verdi.
Ne diyelim Allah beterinden korusun...

RENK RENK UMUTLARIM

Umut ve hayal arasında ki keskin ince bir çizgideyim.
Hayallerim var içimde sakladığım, kimse ile paylaşamadığım. Paylaşamadım çünkü umudumu kaybetmekten korktum. Çünkü bazılarına göre, fazladan üzerimde taşıdıklarım vardı. taşımam ağır geliyordu. Nedenini bilmiyorum! Sorgulasam da anlamıyorum, Anlamak istemiyorum da zaten. Bende bundan dolayı sakladım duygularımı işte. Kırılmıştım bir kere. Toz pembe hayallerime siyah güneş gözlüklerimi takmak zorunda kaldım.
Sitemli olsam da içimde filizlenmeye hazır bir umudu her zaman taşıyorum. Biliyorum ki "Rahman" karanlığın en zifir anında çıkarıverir seni gündüze. Bir bakmışım ki alabildiğine renkler var önümde. Ki güneş her zAman doğudan doğmuyor mu? Topraktan filizler yeşerip mahsul vermiyor mu? Şüphem yok elbette. Ellerimi açıp kapattığım zaman gözlerimi pembe, mor, yeşil, mavi...renk renk dualarım var. Hiç şüphem yok ki bir gün gökkuşağım olacak.
insanın elinen geleni yapıp tevekkül etmesi kadar güzel bir hal yok. Eminim kalbimin içindeki tozlu sandıkta umut ettiğim hayallerim bir şekilde benim için gökkuşağı olacak eminim, inanıyorum. Sonuna kadar.
TUBA DURSUN