1 Haziran 2009 Pazartesi

İSTANBUL İSTANBUL İSTANBUL



İyi ki içindeyim. İyi ki içimdesin.
Sen bana Fatih'in hediye ettiği incisin.
Sen taşırsın yükümü, bilirsin hüznümü,
Ve yine sen şahit olursun mutluluklarıma.
Dert ortağım İstanbul.
Yorgunum senin gibi İNCİ TANEM.
Ama senin yorgun bakan gözlerin bile,
huzur verir, ısıtır içimi.
hırçınlığını kıyılara vursan da,
boğazda akıtsanda göz yaşlarını,
Bu hayat ANLAMAZ seni,
onlar meşguliyetler diyarındadırlar çünkü,
göremezler seni.
Emirgan'da,Çamlıca da anlatsanda derdini korulara.
taşıyamaz acını döker yapraklarını.
Ben hissedebiliyorum hüznünü acılarını.
ikimizi ortak noktası belki de bu vuslattır.
yalnızssın bilirim.
son gemide kalktı biraz önce limanındn.
sevdiklerin seni birer birer terk etmiştir.
ben de senin gibi sana açtım kollarımı sana,
Üşüyorum İstanbul,
ihtiyacım var kanatlarına.
al beni içine uyuyayım senin sıcaklığında.
Son nefesime kadar uyandırmasın kimse.
rüyalarımda tek sen ol.
yarım kalan yalnızlığı seninle tamamlayayım.
Hayat'ın yalanlarından umutsuzluklarından iki yüzlüLÜğünden uzak
Sadece senin beyazlığın ve saflığın olsun.
Uyandırmasınlar beni.
seni hissedeyim damarlarımda,
seni yaşayayım.
Sonsuza dek...

TUBA.